In Episode 150 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Rick Rule, President & CEO of Sprott US Holdings and Senior Managing Director of Sprott Inc. a global, alternative asset manager focused on precious metals and real assets with approximately 12 billion dollars in assets under management.
After spending most of the last decade in a period of prolonged underperformance, gold has spent the last two years on a tear, up 67% since September 2018. This episode is meant to introduce Hidden Forces listeners gold, precious metals, and the larger natural resource industry. We discuss gold’s physical qualities as a commodity that needs to be prospected, mined, extracted, refined, and stored, as well as its investment profile in the form of bullion, equities, and derivative products like futures, options, and ETFs.
We also spend time in the regular episode discussing gold in philosophical terms. What is gold? What is it that gives gold its value? Is gold a hedge against inflation? Is it insurance, and if so, insurance against what? Finally, is it possible to even talk about gold without discussing the macroeconomy, credit markets, and ultimately people’s faith in the institution of paper money?
Other topics include the supply and demand-side drivers of the gold price, what Rick Rule sees in terms of institutional demand for gold, how the mining industry has changed over the last few decades, the relationship of gold to silver and where the silver market is trending, the use of public ledgers and blockchain-related technologies in the precious metals industry, and much, much more.
You can access the episode overtime, as well as the transcript and rundown to this week’s episode through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers gain access to our overtime feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
If you enjoyed listening to today’s episode of Hidden Forces you can help support the show by doing the following:
Rick Rule began his career in the securities business in 1974 and has been principally involved in natural resource security investments ever since. He is a leading resource investor specializing in mining, energy, water utilities, forest products and agriculture, and has originated and participated in hundreds of debt and equity transactions with private, pre-public and public companies. Mr. Rule is also the Founder of Global Resource Investments, President and CEO of Sprott U.S. Holdings, Inc. and a member of the Sprott Inc. Board of Directors. He is a frequent speaker at industry conferences and has been interviewed for numerous radio, television, print and online media outlets concerning natural resource investment and industry topics. Mr. Rule is frequently quoted by prominent natural resource-oriented newsletters and advisories.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Duo Reges: constructio interrete. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? At coluit ipse amicitias. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.
Quae est igitur causa istarum angustiarum? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Duo Reges: constructio interrete. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Quid, quod res alia tota est? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Sit enim idem caecus, debilis. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Sed ad bona praeterita redeamus. Maximus dolor, inquit, brevis est. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Nam ante Aristippus, et ille melius. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es homo miser, inquit. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Hoc non est positum in nostra actione. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. An tu me de L. Duo Reges: constructio interrete. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Sed quot homines, tot sententiae; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.
related episodes
Episode 27
Gary Shilling
Gary Shilling | Perennial Bond Bull on the Impact of Regulatory Reform and the Trump Tax Plan
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.
Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Non risu potius quam oratione eiciendum? Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Duo Reges: constructio interrete. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. An nisi populari fama? Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quare attende, quaeso. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus.
Pauca mutat vel plura sane; Ut aliquid scire se gaudeant? Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Nemo igitur esse beatus potest. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
