
Episode 130
Wartime Economy: The Greatest Financial & Political Crisis Since World War II | Gillian Tett

Episode 130
Gillian Tett
Wartime Economy: The Greatest Financial & Political Crisis Since World War II | Gillian Tett
summary
In Episode 130 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Gillian Tett, chair of the editorial board and editor-at-large of the Financial Times about America’s new “wartime economy” and the unspoken consequences of the most radical financial and political crisis since World War II.
Demetri starts the conversation by asking Gillian what it’s like to run the largest financial newspaper in the world during the greatest economic and political crisis in three generations. The two discuss the latest central bank policy actions, fiscal stimulus, and a series of other timely topics ranging from distressed corporates, emerging markets, dollar funding, and much, much more.
If you want to read the transcript to today’s conversation or gain access to the rundown for this episode head over to the Hidden Forces Supercast Page and subscribe to one of our three content tiers. All subscribers gain access to our overtime feed, which can be easily added to your favorite podcast application. By becoming a monthly subscriber you are helping to make this podcast possible.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at http://patreon.com/hiddenforces
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Gillian Tett is chair of the editorial board and editor-at-large, US of the Financial Times. She writes weekly columns, covering a range of economic, financial, political and social issues.
In 2014, she was named Columnist of the Year in the British Press Awards and was the first recipient of the Royal Anthropological Institute Marsh Award. In June 2009 her book Fool’s Gold won Financial Book of the Year at the inaugural Spear’s Book Awards.
Tett’s past roles at the FT have included US managing editor, assistant editor, capital markets editor, deputy editor of the Lex column, Tokyo bureau chief, and a reporter in Russia and Brussels.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. An haec ab eo non dicuntur? Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Duo Reges: constructio interrete. Quid censes in Latino fore? Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;
Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Poterat autem inpune; Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Sumenda potius quam expetenda. Nescio quo modo praetervolavit oratio.
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Non potes, nisi retexueris illa. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Sed potestne rerum maior esse dissensio? Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Duo Reges: constructio interrete.
Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Ut pulsi recurrant? Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Ita credo. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. At iam decimum annum in spelunca iacet.
At iam decimum annum in spelunca iacet. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Praeteritis, inquit, gaudeo. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Maximus dolor, inquit, brevis est.
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Hoc non est positum in nostra actione. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. An hoc usque quaque, aliter in vita?
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Ille incendat? Duo Reges: constructio interrete. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Quibus ego vehementer assentior. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Restinguet citius, si ardentem acceperit.
An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
Duo Reges: constructio interrete. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quare conare, quaeso. Quare attende, quaeso. At certe gravius. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?