Episode 122
The Hundred Year Portfolio: How to Grow & Protect Generational Wealth | Christopher Cole
Episode 122
Christopher Cole
The Hundred Year Portfolio: How to Grow & Protect Generational Wealth | Christopher Cole
summary
In Episode 122 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Christopher Cole, the founder of Artemis Capital Management about how to grow and protect generational wealth that lasts a hundred years. Imagine you have the opportunity to grant your family great wealth and prosperity for 100 years. The opportunity is subject to one final choice. You must decide what assets to invest in and maintain that allocation for an entire century without ever changing it. The future of your children’s children depends on your decision. What do you do?
According to Christopher Cole, in order to be successful the hundred year portfolio must be able to navigate the secular booms of the market (1947-1963,1984-2007) while not losing capital during periods of economic contraction, stagnation, and renewal (1929-1946, 1964-1983). In pursuit of this, many investors assemble a varied portfolio of asset classes thinking there is safety in diversification, but in a crisis, such portfolios often collapse right along with the broader markets. Another class of investors believes they can always time the wild cycles of risk when, in fact, they can barely manage the demons of their greed and fear. The greatest threat to a hundred years of prosperity, according to Chris Cole, is neglecting the lessons from long-term financial history and having no true diversification against secular change. Accordingly, the solution is to find assets that can perform when stocks and bonds don’t and boldly size them in one’s portfolio regardless of short term performance. Long Volatility, Gold, Commodity Trend, and Discretionary Global Macro, according to Mr. Cole, should be core portfolio holdings and not just periphery investments. The investor can then apply margin to the risk-balanced portfolio to meet return targets, rather than seek the excess return from components.
The first part of today’s conversation explores the investing landscape in which retail investors and professional money managers alike find themselves in today. Chris and Demetri discuss factors that have led to volatility suppression and the build-up of risk in financial markets.
During the overtime segment, Chris shares his views on what assets should occupy such a portfolio, in what quantities, and how retail and accredited investors alike might approach the task of building and protecting generational wealth that can last a hundred years.
You can access the overtime, transcript, and rundown to this week’s episode through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers also gain access to our overtime feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at http://patreon.com/hiddenforces
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Christopher R. Cole, CFA is the founder & CIO of Artemis Capital Management LP. Mr. Cole’s core focus is systematic, quantitative, and behavioral based trading of volatility and derivatives. His decision to form a fund came after achieving significant proprietary returns during the 2008 financial crash trading volatility futures and options (verified by independent auditor). Cole’s volatility research is highly influential in derivative and macro trading circles and widely quoted by the financial press. His 2012 research paper entitled, Volatility at World’s End argued the equity options market was mis-pricing and hedging the wrong tail (left as opposed to right). The paper was credited with re-pricing long-dated volatility, and named one of the best macro-economic thought pieces of the last decade. Mr. Cole is a frequent speaker at industry conferences and in the media. He previously worked in capital markets at Merrill Lynch and structured over $10 billion in derivatives and debt transactions.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quae est igitur causa istarum angustiarum? Duo Reges: constructio interrete.
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Quid censes in Latino fore? Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Quorum altera prosunt, nocent altera. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Hunc vos beatum; Laboro autem non sine causa; Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Pauca mutat vel plura sane; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sed ad illum redeo.
Non est igitur voluptas bonum. Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.
Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Utram tandem linguam nescio? Cave putes quicquam esse verius. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Sumenda potius quam expetenda. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Duo Reges: constructio interrete. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Qui est in parvis malis. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Cur post Tarentum ad Archytam? Quae est igitur causa istarum angustiarum?
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Duo Reges: constructio interrete. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Quid censes in Latino fore? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Age sane, inquam. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?
Nam de isto magna dissensio est. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quis istud possit, inquit, negare? Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Sumenda potius quam expetenda. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Minime vero, inquit ille, consentit. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quid enim possumus hoc agere divinius? An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Nihil sane.