Episode 91
David Rosenberg Bets Against the ‘Powell Put’ and on the ‘Return of the Risk-Off Trade’
Episode 91
David Rosenberg
David Rosenberg Bets Against the ‘Powell Put’ and on the ‘Return of the Risk-Off Trade’
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Chief Economist and Strategist at Gluskin Sheff, David Rosenberg, about the latest Fed rate decision and his outlook for the global economy. In the overtime to this week’s episode, David provides listeners with a look into his investment strategy and how he is positioning himself and his clients for a global slowdown that he believes may already be underway.
David Rosenberg and Demetri recorded this episode only hours after the FOMC concluded its two-day meeting this past Wednesday. The Federal Open Market Committee decided to keep the fed funds rate unchanged, while simultaneously signaling a strong willingness to begin easing, possibly as soon as next month.
It is David Rosenberg’s conviction that the Federal Reserve has over tightened monetary policy during this cycle possibly by as many as one-hundred basis points – four rate hikes – and that Jay Powell and the board of governors at the Fed are worried that they may have precipitated the bursting of another bubble. This time, however, the bubble isn’t in housing or consumer credit. The bubble in 2019 is in the corporate bond market where multinational corporations have feasted on the issuance of trillions of dollars of new debt used to finance mergers, acquisitions, and share buybacks, while simultaneously cutting back on the capital investment needed to grow their businesses and service their debts long-term.
The last ten years have been a great time for stocks, fueled by a bonanza of free money and an implicit guarantee by the Fed to support asset prices at all costs. But the question has always lingered, “What will happen as the Fed continues to raise rates, normalize its balance sheet and tighten monetary policy?” Is this a new financial paradigm where fundamentals no longer matter and perpetual liquidity is the name of the game or does the global economy’s increased reliance on debt financing in order to drive earnings and levitate asset prices remain as unsustainable today as it has been in any prior historical period? Is this time truly different?
As always, subscribers to our Hidden Forces Patreon page can access the overtime to this week’s episode, which includes a discussion about how David is positioning himself and his clients for the likelihood of a recession and return to bear market territory for stocks and commodities. We discuss the US dollar, precious metals, treasuries, currencies, as well as certain defensive stocks that David believes are likely to outperform the overall market in a downturn. You can learn more at Patreon.com/HiddenForces.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at https://hiddenforces.supercast.com
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
David Rosenberg is Chief Economist & Strategist at Gluskin Sheff. Mr. Rosenberg received both a Bachelor of Arts and Masters of Arts degree in Economics from the University of Toronto. Prior to joining Gluskin Sheff in the spring of 2009, Mr. Rosenberg was Chief North American Economist at Merrill Lynch in New York for seven years, during which he was consistently ranked in the Institutional Investor All-Star analyst rankings. Prior thereto, he was Chief Economist and Strategist for Merrill Lynch Canada, based out of Toronto.
Mr. Rosenberg is also the author of Breakfast with Dave, a daily distillation of his economic and financial market insights. He tweets at @EconguyRosie.
For a free trial to Breakfast with Dave click here and use the promo code: HIDDENFORCES2019
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. At eum nihili facit; Duo Reges: constructio interrete. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Hos contra singulos dici est melius. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? De quibus cupio scire quid sentias. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Si longus, levis.
Duo enim genera quae erant, fecit tria. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Duo Reges: constructio interrete. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Nam de isto magna dissensio est. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Duo Reges: constructio interrete. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Si longus, levis dictata sunt. Inquit, dasne adolescenti veniam? Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Illud non continuo, ut aeque incontentae. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? A mene tu? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Sed ille, ut dixi, vitiose. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quis enim redargueret? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Quae cum dixisset, finem ille. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Duo Reges: constructio interrete. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Videsne quam sit magna dissensio? Eam stabilem appellas. In schola desinis.
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Non semper, inquam; Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. An haec ab eo non dicuntur?
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Primum quid tu dicis breve? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Idemne, quod iucunde? Quis hoc dicit? Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.