Episode 104
Mike Maloney on the Hidden Secrets of Money, Libertarianism, and Austrian Economics
Episode 104
Mike Maloney
Mike Maloney on the Hidden Secrets of Money, Libertarianism, and Austrian Economics
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Michael Maloney, perennial entrepreneur and host of the documentary series Hidden Secrets of Money about monetary history, libertarianism, and Austrian economics.
Before starting GoldSilver.com, Mike overcame his childhood dyslexia to found a series of companies, including a high-end stereo manufacturer, winning several design awards in the process. Few people know this, but one of Mike Maloney’s own designs is on permanent display at the Victoria and Albert Museum in London. Mike also grew up dyslexic, leaving school after the 9th grade. Mike’s first job was as a traveling salesman, driving all over the Southwest and as far North as Oregon with a van full of samples and catalogs of automotive parts and accessories that he sold to customers. Eventually, Mike started his own high-end stereo equipment manufacturer, as well as an annual show called the Home Entertainment Show that took place during the same day as the Consumer Electronics Show. It was not until the very early 2000’s that Mike Maloney got the idea for GoldSilver.com, which began as a gold and silver brokerage, and which eventually developed into a reputable source for educational media content on Austrian economics, precious metals, and libertarian thought. For more than a decade now, Mike Maloney has traveled the world, sharing his relentless passion for economics and monetary history with audiences from Silicon Valley to Wall Street and from Hong Kong to Rome. He joins us today on Hidden Forces to share that experience with us.
The overtime to this week’s episode includes a lengthy conversation about Tesla, as Mike Maloney is a Tesla Bull, and has taken some issue with our bearish coverage of the electric car manufacturer and its founder, Elon Musk. This segment, as well as the transcript and rundown to the full episode, are available to audiophile, autodidact, and super nerd subscribers through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers also gain access to our overtime feed, which can be easily be added to your favorite podcast application.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at http://patreon.com/hiddenforces
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Michael Maloney is host of the smash-hit video series Hidden Secrets of Money, author of the bestselling precious metals book Guide to Investing in Gold and Silver, and founder of GoldSilver.com, one of the world’s most highly regarded investment education companies and a global leader in gold and silver sales. For more than a decade, he’s traveled the world sharing his relentless passion for economics and monetary history with audiences from Silicon Valley to Wall Street, from Hong Kong to Rome.
As he delved into financial markets, monetary history, and global economics, Mike discovered that the same economic cycles kept repeating over and over throughout history, from ancient times to modern-day. “For 2,400 years as people have lost faith in fiat currencies, they have turned to ‘real money,’ gold and silver,” Mike says. “Today the stage is set for a worldwide ‘gold rush’ to the safe haven of precious metals just when supplies of those metals are precariously low. The opportunity for those who position themselves accordingly, ahead of the crowd, is like none we will see again in our lifetimes.”
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Duo Reges: constructio interrete. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. An eiusdem modi? Non potes, nisi retexueris illa. Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quid nunc honeste dicit?
Contineo me ab exemplis. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Nescio quo modo praetervolavit oratio. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut id aliis narrare gestiant? Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Quae cum essent dicta, discessimus. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Duo Reges: constructio interrete.
Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed quod proximum fuit non vidit. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Ut id aliis narrare gestiant?
Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim ad populum me vocas, eum. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Duo Reges: constructio interrete. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Que Manilium, ab iisque M. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Falli igitur possumus. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Ut pulsi recurrant? Tu quidem reddes; Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.
extra material
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Scrupulum, inquam, abeunti; Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Duo Reges: constructio interrete. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Ut pulsi recurrant?
Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quare ad ea primum, si videtur; Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quibus ego vehementer assentior. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.
Recte, inquit, intellegis. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Nemo igitur esse beatus potest.
Quid ergo? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Satis est ad hoc responsum. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;
Duo Reges: constructio interrete. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Nam quid possumus facere melius? Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.
