Episode 95
Ben Hunt | The Narrative Machine: Investing in a World of Tall Tales, Big Games, and Giant Cons
Episode 95
Ben Hunt
Ben Hunt | The Narrative Machine: Investing in a World of Tall Tales, Big Games, and Giant Cons
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with investor and author of Epsilon Theory, Ben Hunt, about the power of narrative and how it is used to shape and control our behavior as investors. This episode also includes a series of in-depth discussions about the long legacy of the 2008 financial crisis, identitarian narratives, three-body problems, the challenge of making accurate predictions, and ‘The Great Bitcoin Epic.’
Ben Hunt’s background and career path have been anything but ordinary. He received his Ph.D. in Political Science from Harvard, co-founded multiple tech companies, and managed his own billion-dollar hedge fund. When he isn’t busy writing about market narratives or indeterminant models, you can find him tending to his horses, gathering a fresh basket of eggs, or engaging in other chores on his family farm in Connecticut.
The main themes from Epsilon Theory that we focus on in this conversation include the three-body problem, as well as Ben Hunt’s writings on narrative and the power that comes from shaping how people think about the world. This leads to a variety of discussions about various market phenomena, including a unique, thoughtful, and illuminating conversation on bitcoin – its culture, the narrative of bitcoin, how that narrative emerged, how it has evolved, and how it informs the price of bitcoin. Below are time codes to this episode:
06:45 How Markets Changed After March 2009
10:33 The Story that Changed the World in the Summer of 2012
12:24 No Fundamentals for Markets Anymore
15:54 The Three-Body Problem
27:02 Past Performance is Not Indicative of Future Behavior
32:14 Turning Capital Markets into Political Utilities
34:45 Origins of Fed Communication
39:04 Forward Guidance and the Loss of Market Resilience
40:40 Informational Feedback at the Fed
43:50 Inflation vs. Deflation Narrative
46:26 The Role of Central Banks
49:11 Bear, Lehman, and the Banking Mafia
53:19 Shitcoin US Dollars
58:15 Facebook Libra and Censorship Embracing Coins
1:05:59 The New Bitcoin Narrative
1:08:01 Comparing Development Models for the Internet and Crypto
1:09:16 Culture of Bitcoin: Tech vs. Finance
1:14:13 Loss of Faith in Government
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at https://hiddenforces.supercast.com
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Ben Hunt is the CIO at Second Foundation Partners, a consultant for large institutional investors, and the author of Epsilon Theory, a newsletter, and website that examines markets through the lenses of game theory, history, and nature. Over 100,000 professional investors and allocators across 200 countries read Epsilon Theory for its fresh perspective and novel insights into market dynamics. In prior positions, Ben has managed a billion-dollar hedge fund and served as Chief Strategist for a $13 billion-dollar asset manager. He has a Ph.D. from Harvard University, was a tenured Political Science professor, and has co-founded three technology companies. Ben spends lots of time on a family-owned farm, which inspires many original ideas on the parallels between human and animal behavior.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Duo Reges: constructio interrete. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere. Sit enim idem caecus, debilis.
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Bestiarum vero nullum iudicium puto.
Quis negat? Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Proclivi currit oratio.
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Duo Reges: constructio interrete. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quid vero? Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Cur post Tarentum ad Archytam? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant;
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Duo Reges: constructio interrete. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quis Aristidem non mortuum diligit? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Sullae consulatum?
Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Et nemo nimium beatus est; Sed nimis multa.
Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
extra material
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Memini vero, inquam; Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Duo Reges: constructio interrete. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Qui convenit? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Venit ad extremum; Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Confecta res esset. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Minime vero, inquit ille, consentit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Nemo igitur esse beatus potest. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
Summus dolor plures dies manere non potest? Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.
Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Duo Reges: constructio interrete. Eam stabilem appellas. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
