
Episode 95
Ben Hunt | The Narrative Machine: Investing in a World of Tall Tales, Big Games, and Giant Cons

Episode 95
Ben Hunt
Ben Hunt | The Narrative Machine: Investing in a World of Tall Tales, Big Games, and Giant Cons
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with investor and author of Epsilon Theory, Ben Hunt, about the power of narrative and how it is used to shape and control our behavior as investors. This episode also includes a series of in-depth discussions about the long legacy of the 2008 financial crisis, identitarian narratives, three-body problems, the challenge of making accurate predictions, and ‘The Great Bitcoin Epic.’
Ben Hunt’s background and career path have been anything but ordinary. He received his Ph.D. in Political Science from Harvard, co-founded multiple tech companies, and managed his own billion-dollar hedge fund. When he isn’t busy writing about market narratives or indeterminant models, you can find him tending to his horses, gathering a fresh basket of eggs, or engaging in other chores on his family farm in Connecticut.
The main themes from Epsilon Theory that we focus on in this conversation include the three-body problem, as well as Ben Hunt’s writings on narrative and the power that comes from shaping how people think about the world. This leads to a variety of discussions about various market phenomena, including a unique, thoughtful, and illuminating conversation on bitcoin – its culture, the narrative of bitcoin, how that narrative emerged, how it has evolved, and how it informs the price of bitcoin. Below are time codes to this episode:
06:45 How Markets Changed After March 2009
10:33 The Story that Changed the World in the Summer of 2012
12:24 No Fundamentals for Markets Anymore
15:54 The Three-Body Problem
27:02 Past Performance is Not Indicative of Future Behavior
32:14 Turning Capital Markets into Political Utilities
34:45 Origins of Fed Communication
39:04 Forward Guidance and the Loss of Market Resilience
40:40 Informational Feedback at the Fed
43:50 Inflation vs. Deflation Narrative
46:26 The Role of Central Banks
49:11 Bear, Lehman, and the Banking Mafia
53:19 Shitcoin US Dollars
58:15 Facebook Libra and Censorship Embracing Coins
1:05:59 The New Bitcoin Narrative
1:08:01 Comparing Development Models for the Internet and Crypto
1:09:16 Culture of Bitcoin: Tech vs. Finance
1:14:13 Loss of Faith in Government
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at https://hiddenforces.supercast.com
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Ben Hunt is the CIO at Second Foundation Partners, a consultant for large institutional investors, and the author of Epsilon Theory, a newsletter, and website that examines markets through the lenses of game theory, history, and nature. Over 100,000 professional investors and allocators across 200 countries read Epsilon Theory for its fresh perspective and novel insights into market dynamics. In prior positions, Ben has managed a billion-dollar hedge fund and served as Chief Strategist for a $13 billion-dollar asset manager. He has a Ph.D. from Harvard University, was a tenured Political Science professor, and has co-founded three technology companies. Ben spends lots of time on a family-owned farm, which inspires many original ideas on the parallels between human and animal behavior.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Summus dolor plures dies manere non potest?
Duo Reges: constructio interrete. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Sedulo, inquam, faciam. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Ad eos igitur converte te, quaeso. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.
Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Ita prorsus, inquam; Inquit, dasne adolescenti veniam? Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Duo Reges: constructio interrete.
Primum divisit ineleganter; Maximus dolor, inquit, brevis est. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Perge porro; Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Satis est ad hoc responsum. Quis hoc dicit? Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. Duo Reges: constructio interrete. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. De quibus cupio scire quid sentias.
Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Esse enim, nisi eris, non potes. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Quonam, inquit, modo? Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quae sequuntur igitur?
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Ea possunt paria non esse. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Duo Reges: constructio interrete. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Cur post Tarentum ad Archytam? Illi enim inter se dissentiunt. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Qui est in parvis malis. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.
His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Eaedem res maneant alio modo. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Sed fac ista esse non inportuna; Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Illa tamen simplicia, vestra versuta.
Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Quid censes in Latino fore? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Eademne, quae restincta siti?