
Episode 114
Mike Green | The Greatest Story Ever Sold: The Rise of Passive Investing & the Fall of the Free Market

Episode 114
Mike Green
Mike Green | The Greatest Story Ever Sold: The Rise of Passive Investing & the Fall of the Free Market
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with investor Mike Green. Mike Green most recently served as the discretionary portfolio manager for Thiel Macro, LLC, an investment firm that manages the personal capital of Peter Thiel. He’s been a student of markets, and market structure in particular, for nearly 30 years. His research into and analysis of the shift from actively managed portfolios and investment funds to systematic passive investment strategies has been presented to the Federal Reserve, the BIS, the IMF and numerous other industry groups and associations. His intention has been to alert regulators to the clear and present danger that he feels these strategies pose to the stability and viability of global capital markets.
It is important to note that while the post-2008 period has seen a flourishing of more complex, behavioral approaches to economics that reject notions of equilibrium and mean-reversion, there has simultaneously been a doubling down among investors on passive strategies that see markets as stochastically predictable, efficient, and always mean-reverting. These approaches do not incorporate new information like price data or value metrics in their transaction functions. Most importantly, they do not incorporate the impact of their own buying or selling behavior. Indeed, according to Mike Green, “the incentive of these target funds, from a regulatory and lobbying standpoint, is to demonstrate that they don’t exist.”
The forces of automation driven by our diminishingly available brain space, along with the need for generating higher yield seem to have overwhelmed investors’ understandings about how the world actually works. This imperative to deliver yield above what the market can bear on a reasonably, risk-reward basis, combined with the cognitive overload that investors and clients are experiencing in their daily lives may be leading us down a path of self-destruction.
This unease is captured in what Mike Green calls “the uncanny valley,” a term most closely associated with the robotics design space. It is used to describe the aesthetic confusion one feels while encountering an android whose human resemblance is noticeably disturbing. Similarly, in markets today, many of us know that something is wrong but can’t quite put our finger on what it is. Indeed, some of the best active managers in the business have given up trying to figure it out.
The purpose of today’s episode is to help shed light on the source of this unease and to set the foundation for the second part of our conversation, which has been made available to Patreon Audiophile, Autodidact, and Super Nerd subscribers. In the overtime, Demetri drills into the specifics of Mike’s thesis regarding the implications of passive investment strategies that have ballooned in popularity over the last 25 years making up forty-seven and twenty-seven percent respectively of assets under management in equities and bond funds at the end of 2018 – up from less than five percent in 1995. Mike also shares information about how he and his partners are managing their clients’ portfolios in order to mitigate the risks posed by these structural changes, as well as how they’ve sought to monetize the opportunities that these same flows represent.
You can access the second part of today’s conversation, along with the transcript and rundown through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers are granted access to our overtime feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at http://patreon.com/hiddenforces
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Michael Green has been a student of markets for nearly 30 years with a particular focus on market structure. His work on the impact of the growth of passive investing has been presented to the Federal Reserve, the BIS, the IMF and numerous industry groups. Most recently he was a discretionary Portfolio Manager for Thiel Macro, LLC, the private office of Peter Thiel. Prior to joining Thiel, he was Founder and Chief Investment Officer at Ice Farm Advisors, a discretionary macro fund seeded by Soros Fund Management. Prior to founding Ice Farm Advisors in 2014, Mr. Green was a Managing Director and Portfolio Manager at Canyon Capital Advisors LLC where he founded the New York office, growing it to over $2B in AUM. Mr. Green holds a CFA designation and received a B.S. from the Wharton School, University of Pennsylvania.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quid de Platone aut de Democrito loquar? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Duo Reges: constructio interrete. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Itaque ab his ordiamur. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Satis est ad hoc responsum. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. An eiusdem modi? Idemne, quod iucunde? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? De hominibus dici non necesse est. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Graece donan, Latine voluptatem vocant. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant; Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Cur id non ita fit? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Duo Reges: constructio interrete. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Urgent tamen et nihil remittunt. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Quod quidem nobis non saepe contingit. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idemne, quod iucunde? Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Cui Tubuli nomen odio non est? Duo Reges: constructio interrete.
Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Haec dicuntur fortasse ieiunius;
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Duo Reges: constructio interrete. At multis malis affectus. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Oratio me istius philosophi non offendit; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Nihil ad rem! Ne sit sane; Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Non est igitur summum malum dolor. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Si longus, levis. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.