Episode 114
Mike Green | The Greatest Story Ever Sold: The Rise of Passive Investing & the Fall of the Free Market
Episode 114
Mike Green
Mike Green | The Greatest Story Ever Sold: The Rise of Passive Investing & the Fall of the Free Market
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with investor Mike Green. Mike Green most recently served as the discretionary portfolio manager for Thiel Macro, LLC, an investment firm that manages the personal capital of Peter Thiel. He’s been a student of markets, and market structure in particular, for nearly 30 years. His research into and analysis of the shift from actively managed portfolios and investment funds to systematic passive investment strategies has been presented to the Federal Reserve, the BIS, the IMF and numerous other industry groups and associations. His intention has been to alert regulators to the clear and present danger that he feels these strategies pose to the stability and viability of global capital markets.
It is important to note that while the post-2008 period has seen a flourishing of more complex, behavioral approaches to economics that reject notions of equilibrium and mean-reversion, there has simultaneously been a doubling down among investors on passive strategies that see markets as stochastically predictable, efficient, and always mean-reverting. These approaches do not incorporate new information like price data or value metrics in their transaction functions. Most importantly, they do not incorporate the impact of their own buying or selling behavior. Indeed, according to Mike Green, “the incentive of these target funds, from a regulatory and lobbying standpoint, is to demonstrate that they don’t exist.”
The forces of automation driven by our diminishingly available brain space, along with the need for generating higher yield seem to have overwhelmed investors’ understandings about how the world actually works. This imperative to deliver yield above what the market can bear on a reasonably, risk-reward basis, combined with the cognitive overload that investors and clients are experiencing in their daily lives may be leading us down a path of self-destruction.
This unease is captured in what Mike Green calls “the uncanny valley,” a term most closely associated with the robotics design space. It is used to describe the aesthetic confusion one feels while encountering an android whose human resemblance is noticeably disturbing. Similarly, in markets today, many of us know that something is wrong but can’t quite put our finger on what it is. Indeed, some of the best active managers in the business have given up trying to figure it out.
The purpose of today’s episode is to help shed light on the source of this unease and to set the foundation for the second part of our conversation, which has been made available to Patreon Audiophile, Autodidact, and Super Nerd subscribers. In the overtime, Demetri drills into the specifics of Mike’s thesis regarding the implications of passive investment strategies that have ballooned in popularity over the last 25 years making up forty-seven and twenty-seven percent respectively of assets under management in equities and bond funds at the end of 2018 – up from less than five percent in 1995. Mike also shares information about how he and his partners are managing their clients’ portfolios in order to mitigate the risks posed by these structural changes, as well as how they’ve sought to monetize the opportunities that these same flows represent.
You can access the second part of today’s conversation, along with the transcript and rundown through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers are granted access to our overtime feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at http://patreon.com/hiddenforces
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Michael Green has been a student of markets for nearly 30 years with a particular focus on market structure. His work on the impact of the growth of passive investing has been presented to the Federal Reserve, the BIS, the IMF and numerous industry groups. Most recently he was a discretionary Portfolio Manager for Thiel Macro, LLC, the private office of Peter Thiel. Prior to joining Thiel, he was Founder and Chief Investment Officer at Ice Farm Advisors, a discretionary macro fund seeded by Soros Fund Management. Prior to founding Ice Farm Advisors in 2014, Mr. Green was a Managing Director and Portfolio Manager at Canyon Capital Advisors LLC where he founded the New York office, growing it to over $2B in AUM. Mr. Green holds a CFA designation and received a B.S. from the Wharton School, University of Pennsylvania.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et nemo nimium beatus est; Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Duo Reges: constructio interrete. Ubi ut eam caperet aut quando? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Hoc est non dividere, sed frangere.
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Illi enim inter se dissentiunt. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. An haec ab eo non dicuntur? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Tum mihi Piso: Quid ergo? Si quae forte-possumus. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Aliter autem vobis placet. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Duo Reges: constructio interrete. Cur post Tarentum ad Archytam? Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? At certe gravius.
Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam. Sed plane dicit quod intellegit. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Si enim ad populum me vocas, eum. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Non est igitur summum malum dolor.
Tubulo putas dicere? Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. At hoc in eo M. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. At multis se probavit. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Iam in altera philosophiae parte. Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Duo Reges: constructio interrete. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Summus dolor plures dies manere non potest? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Quid, de quo nulla dissensio est? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Sed nunc, quod agimus; Nunc vides, quid faciat. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
extra material
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae duo sunt, unum facit. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Duo Reges: constructio interrete. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Res enim concurrent contrariae. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Et quidem, inquit, vehementer errat;
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Nihil illinc huc pervenit. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Cur, nisi quod turpis oratio est? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Qualem igitur hominem natura inchoavit?
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Duo Reges: constructio interrete. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Torquatus, is qui consul cum Cn. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
Primum quid tu dicis breve? Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Sed quod proximum fuit non vidit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
