
Episode 243
How to Survive in the New Economic & Financial Order | Russell Napier

Episode 243
Russell Napier
How to Survive in the New Economic & Financial Order | Russell Napier
summary
In Episode 243 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with investor and financial historian Russell Napier. Russel was on the podcast a year ago for a conversation about his book on the Asian Financial Crisis and “The Birth of the Age of Debt.” Today’s episode picks up where that conversation left off, building on the foundations of the post-Bretton Woods system of flexible exchange rates and dollar hegemony to speculate on what comes next—on what the new order that is now being born will look like, how it will operate, and what its implications will be for economies, industries, portfolios, and the role of the dollar in the new, international monetary system.
It’s a conversation about inflation, war, and how to position oneself for a new world where old assumptions about monetary policy, risk-taking, and the power and influence of governments to shape economic opportunities will need to be radically rethought. Understanding who the winners and losers of this new economic and political order will be, as well as the asset classes, industries, and companies that will benefit from it is an imperative for investors. This conversation is meant to help you develop the mindset and strategies that you will need to navigate this new world.
You can access the full episode, transcript, and intelligence report to this week’s conversation by going directly to the episode page on our website and clicking on “premium extras.” All subscribers gain access to our premium feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
If you enjoyed listening to today’s episode of Hidden Forces you can help support the show by doing the following:
Subscribe on Apple Podcasts | YouTube | Spotify | Stitcher | SoundCloud | CastBox | RSS Feed
Write us a review on Apple Podcasts & Spotify
Subscribe to our mailing list at https://hiddenforces.io/newsletter/
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at https://hiddenforces.io
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
Follow Demetri on Twitter at @Kofinas
Episode Recorded on 04/07/2022
bio
Russell Napier is author of “The Solid Ground” investment report for institutional investors and co-founder of the investment research portal ERIC. Russell has worked in the investment business for over 30 years and has been advising global institutional investors on asset allocation since 1995. He is author of the book “Anatomy of The Bear: Lessons From Wall Street’s Four Great Bottoms” (‘a cult classic’ according to the FT) and is founder and course director of The Practical History of Financial Markets course that is part of the Edinburgh Business School MBA. Russell is Chairman of the Mid Wynd International Investment Trust. He is a member of the investment advisory committees of two fund management companies, Cerno Capital and Kennox Asset Management. In 2014 Russell founded the charitable venture “The Library of Mistakes,” a business and financial history library in Edinburgh that now has branches in India and Switzerland. Russell has degrees in law from Queen’s University Belfast and Magdalene College Cambridge. He is a Fellow of The CFA Society of the UK and is an Honorary Professor at both Heriot-Watt University and The University of Stirling.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Nihil ad rem! Ne sit sane; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Duo Reges: constructio interrete. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. At iam decimum annum in spelunca iacet. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Ita prorsus, inquam;
Bonum valitudo: miser morbus. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Nam quid possumus facere melius? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Certe non potest. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quid, de quo nulla dissensio est? Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita adsentiatur. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ut id aliis narrare gestiant? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Duo Reges: constructio interrete. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Quo modo autem philosophus loquitur? Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. De vacuitate doloris eadem sententia erit. At multis malis affectus. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere.
Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Duo Reges: constructio interrete. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?
extra material
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod iam a me expectare noli. An eiusdem modi? Ne discipulum abducam, times. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Duo Reges: constructio interrete. Ut aliquid scire se gaudeant? Itaque his sapiens semper vacabit. Hoc non est positum in nostra actione. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu.
Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Non semper, inquam; Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.
Restinguet citius, si ardentem acceperit. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Magna laus. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
related episodes
Episode 199
Russell Napier
The Asian Financial Crisis & the Birth of the Age of Debt | Russell Napier
Episode 137
Michael Pettis
How the Wealth Gap Drives Imbalances in Global Trade & Finance | Michael Pettis
Episode 153
Tim Lee, Jamie Lee, & Kevin Coldiron
The Rise of Carry: the New Financial Order of Decaying Growth & Recurring Crisis | Tim Lee, Jamie Lee, & Kevin Coldiron
Episode 122
Christopher Cole
The Hundred Year Portfolio: How to Grow & Protect Generational Wealth | Christopher Cole
Episode 25
Lacy Hunt
Lacy Hunt | The Global Macro Forces of Debt, Deflation, and Demographics on Markets and the Economy
Episode 102
William R. White
William White | Financial Fault Lines, Central Banks, and the Law of Unintended Consequences
Episode 183
Karen Petrou
Engine of Inequality: The Fed & the Future of Wealth in America | Karen Petrou
Episode 59
Grant Williams
Grant Williams | Spooky Correlations and the Breakdown of Classical Economics at the Zero-Bound
Episode 99
Claudio Borio
Claudio Borio | Sources of Financial Instability: Challenges for Monetary and Fiscal Policy
Episode 130
Gillian Tett
Wartime Economy: The Greatest Financial & Political Crisis Since World War II | Gillian Tett
Episode 12
Steve Keen
Steve Keen | A History of Economic Theory and the Origins of the Next Financial Crisis
Episode 114
Mike Green
Mike Green | The Greatest Story Ever Sold: The Rise of Passive Investing & the Fall of the Free Market
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Duo Reges: constructio interrete. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.
Sed ille, ut dixi, vitiose. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Eademne, quae restincta siti? Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Hunc vos beatum; Urgent tamen et nihil remittunt. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Quod iam a me expectare noli. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.