
Episode 238
Quantifying Structural Risk in ‘Zombified’ Markets | Hari Krishnan & Ash Bennington

Episode 238
H. Krishnan & A. Bennington
Quantifying Structural Risk in ‘Zombified’ Markets | Hari Krishnan & Ash Bennington
summary
In Episode 238 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Hari Krishnan (Head of Volatility Strategies at SCT Capital) and Ash Bennington (Senior & Crypto Editor at Real Vision) about their book “Market Tremors: Quantifying Structural Risks in Modern Financial Markets.”
Since the Global Financial Crisis, market structure has undergone a dramatic shift. A combination of Central Bank policy, disintermediation of commercial banks through regulation, and the growth of passive products such as ETFs have ‘zombified’ markets. Risk has increasingly built up beneath the surface through a combination of excessive leverage and crowded exposure to specific asset classes and strategies. In many cases, historical volatility understates prospective risk.
This conversation is meant to expose you to some of the ideas behind Market Tremors, which provides a practical and wide-ranging framework for dealing with the credit, positioning, and liquidity risk that investors face in modern markets. Ash and Hari draw on the fields of statistical physics and game theory to simplify and quantify the impact of very large agents on the distribution of forward returns, and offer techniques for dealing with situations where markets are structurally risky yet realized volatility is low.
You can access the transcript and intelligence report to this week’s conversation by going directly to the episode page at HiddenForces.io and clicking on “premium extras.” All subscribers gain access to our premium feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
If you enjoyed listening to today’s episode of Hidden Forces you can help support the show by doing the following:
Subscribe on Apple Podcasts | YouTube | Spotify | Stitcher | SoundCloud | CastBox | RSS Feed
Write us a review on Apple Podcasts & Spotify
Subscribe to our mailing list at https://hiddenforces.io/newsletter/
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at https://hiddenforces.io
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
Follow Demetri on Twitter at @Kofinas
Episode Recorded on 03/14/2022
bio
Hari P. Krishnan is head of volatility strategies at SCT Capital in New York. He was formerly a portfolio manager at Doherty Advisors in New York, a fund manager at CrossBorder Capital in London, an executive director at Morgan Stanley (focused on asset allocation) and an options trading strategist for a market-making firm at the CBOE. He was a research scientist at the Columbia Earth Institute after receiving a PhD in applied math from Brown University. Hari is the author of The Second Leg Down, a book on hedging across market regimes, published by Wiley in 2017.
Ash Bennington is Senior Editor & Crypto Editor at Real Vision, where he covers finance, investing, and economics, with a particular focus on blockchain and digital assets. Prior to joining Real Vision, he ran CoinDesk’s market coverage. Ash is a former CNBC reporter, and served as Editor-in-Chief of Nouriel Roubini’s Macro Economics Blog ‘Roubini EconoMonitor with Ash Bennington’. His work has appeared in Business Insider, The Christian Science Monitor, ZeroHedge, The Observer, and Yahoo Finance.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Duo Reges: constructio interrete. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; De quibus etsi a Chrysippo maxime est elaboratum, tamen a Zenone minus multo quam ab antiquis; Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Duo Reges: constructio interrete. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Hoc tu nunc in illo probas. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Cui Tubuli nomen odio non est? Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Duo Reges: constructio interrete. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Sed nimis multa. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Etiam beatissimum?
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. An hoc usque quaque, aliter in vita? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Praeteritis, inquit, gaudeo. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
related episodes
Episode 131
Hari Krishnan
The Second Leg Down: Strategies for Profiting After a Market Sell-Off | Hari Krishnan
Episode 114
Mike Green
Mike Green | The Greatest Story Ever Sold: The Rise of Passive Investing & the Fall of the Free Market
Episode 122
Christopher Cole
The Hundred Year Portfolio: How to Grow & Protect Generational Wealth | Christopher Cole
Episode 153
Tim Lee, Jamie Lee, & Kevin Coldiron
The Rise of Carry: the New Financial Order of Decaying Growth & Recurring Crisis | Tim Lee, Jamie Lee, & Kevin Coldiron
Episode 73
Daniel Peris
Quantifying Uncertainty: A History of Financial Theory and its Implications | Daniel Peris
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Bonum integritas corporis: misera debilitas. In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint. Duo Reges: constructio interrete. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Sint modo partes vitae beatae. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Gerendus est mos, modo recte sentiat.