
Episode 131
The Second Leg Down: Strategies for Profiting After a Market Sell-Off | Hari Krishnan

Episode 131
Hari Krishnan
The Second Leg Down: Strategies for Profiting After a Market Sell-Off | Hari Krishnan
summary
In Episode 131 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Hari Krishnan, a portfolio manager at Doherty Advisors responsible for the VXR (VIX replication strategy) and hedging solutions business. The two discuss Hari’s thesis around risk management, portfolio construction and positioning once a market downturn is already underway. Although the content discussed in this episode is considered “sophisticated,” we try and make it accessible to the average listener. Topics include the investor mindset, protecting against systemic risk, options pricing, the role of credit in the market cycle, endogenous vs. exogenous risk, agent-based modeling, exchange traded products, volatility, and trend following strategies.
The overtime includes more detailed examples of tactics and strategies that can be deployed in service of risk mitigation and profit making during the type of market-downturn that we are now experiencing.
You can access that overtime, along with the rundown and transcript to this week’s episode through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers also gain access to our overtime feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at http://patreon.com/hiddenforces
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Hari Krishnan is a portfolio manager at Doherty Advisors in New York, responsible for the VXR (VIX replication strategy) and hedging solutions business. He was formerly a fund manager at Cross Border Capital in London, with an emphasis on volatility and systematic currency strategies. Hari was an executive director at Morgan Stanley from 2001 to 2007,specializing in asset allocation across hedge funds, private equity and traditional asset classes. He was also an options trading strategist for a market making firm at the CBOE and a senior economist at the Chicago Board of Trade. He holds a PhD in applied math from Brown University, was a research scientist at the Columbia University Earth Institute and is the author of a book on regime-based hedging, published by Wiley in 2017.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Duo Reges: constructio interrete. Quid de Pythagora? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. An hoc usque quaque, aliter in vita? Non est igitur voluptas bonum. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?
Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Prioris generis est docilitas, memoria; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Duo Reges: constructio interrete. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quare conare, quaeso. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quippe: habes enim a rhetoribus; Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Memini vero, inquam; An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quae est igitur causa istarum angustiarum? Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Se dicere inter honestum et turpe nimium quantum, nescio quid inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Duo Reges: constructio interrete. Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Ut aliquid scire se gaudeant? At hoc in eo M. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
related episodes
Episode 73
Daniel Peris
Quantifying Uncertainty: A History of Financial Theory and its Implications | Daniel Peris
Episode 114
Mike Green
Mike Green | The Greatest Story Ever Sold: The Rise of Passive Investing & the Fall of the Free Market
Episode 122
Christopher Cole
The Hundred Year Portfolio: How to Grow & Protect Generational Wealth | Christopher Cole
Special Episode
Michael Green
Passive Investing’s Role in the Coronavirus Market Melt-Down & Prospects for a Melt-Up | Mike Green
Episode 118
Jim Grant
What’s the Price of Mispricing Risk? Interest Rates, Repo Markets, and an Activist Fed | Jim Grant
Episode 25
Lacy Hunt
Lacy Hunt | The Global Macro Forces of Debt, Deflation, and Demographics on Markets and the Economy
Episode 130
Gillian Tett
Wartime Economy: The Greatest Financial & Political Crisis Since World War II | Gillian Tett
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Duo Reges: constructio interrete.
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Sit enim idem caecus, debilis. Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? At hoc in eo M. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Oratio me istius philosophi non offendit;