In Episode 132 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Tom Derry, CEO of the Institute for Supply Management and publisher of the market-moving ISM Manufacturing Index about the impact of COVID-19 on global supply chains.
In recent years, global supply chains have been in the process of a fundamental shift, in part to strengthen their immune systems to mitigate the risk of multiple threats — unprecedented trade turbulence, as well as economic uncertainty, geopolitical events and rising labor costs. COVID-19 (novel coronavirus) has provided a severe new test to these global supply chains.
Since its genesis in the manufacturing hub of Wuhan, China, in December, the outbreak has resulted in more than one million documented cases and nearly sixty thousand deaths worldwide, quarantined workers, temporarily shuttered factories, canceled high-profile events, shaken markets and handcuffed supply management organizations at many companies. The gravity of the situation was exemplified in a survey by Institute for Supply Management, which found that nearly three-fourths (72%) of U.S. companies have experienced supply chain disruptions due to coronavirus-related transportation restrictions, and 81% of organizations expect their procurement operations to be impacted by COVID-19. For some of those companies, the infection goes beyond the supply chain, as 16% of survey respondents report lowering annual revenue targets by an average of 5.6%. More than half (53%) of the 628 respondents in ISM’s recent survey said their companies are having trouble getting supply chain information from China.
The full episode is a deep-dive into how the intricate world of just-in-time manufacturing, outsourcing, and globalization has been impacted by the world-wide disruptions we’ve seen in early 2020. In the overtime, Demetri and Tom discuss the impact of COVID-19 on the telecommunications industry and MSO’s, the automotive space, commercial air travel, as well as the market for shipping crude oil. Tom also explains how companies have been re-positioning themselves coming out of this contraction, including the long-term impacts of rerouting supply chains and rethinking the scale and efficiency of distribution and sourcing.
You can access the episode overtime, as well as the transcript and rundown to this week’s episode through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers gain access to our overtime feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
Thomas W. Derry is Chief Executive Officer of the Institute for Supply Management with more than 30 years of experience in leadership and general management roles for public and private companies, and in the not-for profit sector. As CEO of ISM, Tom has a unique vantage point to observe major macroeconomic trends and the development of global supply chains through his daily contact with Fortune 500 chief procurement officers and chief supply chain officers, with government agencies and NGOs in the United States and abroad, and with leading academics. Tom has been interviewed on CNBC, Bloomberg Television, quoted in the Wall Street Journal, the New York Times, and dozens of other business publications. Tom has represented ISM in meetings with the White House Council of Economic Advisers, the National Security Council, the Federal Reserve System Board of Governors, and the U.S. Small Business Administration. Derry is a 1986 graduate of Georgetown University’s Walsh School of Foreign Service (B.S., Foreign Service).
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur post Tarentum ad Archytam? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Hunc vos beatum; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Tu quidem reddes; Duo Reges: constructio interrete.
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Sed tamen intellego quid velit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Nam ista vestra: Si gravis, brevis;
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Utram tandem linguam nescio? Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Sed quot homines, tot sententiae; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Efficiens dici potest.
Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Nihil enim hoc differt. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Se dicere inter honestum et turpe nimium quantum, nescio quid inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. At, si voluptas esset bonum, desideraret.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Peccata paria. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Duo Reges: constructio interrete.
Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?
Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. At iam decimum annum in spelunca iacet. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cave putes quicquam esse verius. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Duo Reges: constructio interrete. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Nihil sane. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Itaque contra est, ac dicitis; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Bonum liberi: misera orbitas. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Respondeat totidem verbis.
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. In schola desinis. Cui Tubuli nomen odio non est? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit; Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Duo Reges: constructio interrete. Nescio quo modo praetervolavit oratio.
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Sed residamus, inquit, si placet.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Comprehensum, quod cognitum non habet?
Stay in the loop
Receive monthly insights from Demetri and exclusive updates.
