In Episode 222 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Gregg Easterbrook. Gregg was a staff writer, national correspondent, and contributing editor at The Atlantic for forty years and has authored thirteen books about a variety of subjects including climate change, globalization, philosophy, and American football.
Demetri and Gregg explore the subject of Easterbrook’s latest book, “The Blue Age.” They discuss the extraordinary transformation of the international trading order that we’ve been living through over the last seventy years and the unique role that the US Navy and advancements in naval architecture and marine engineering have played in making all of that possible.
It’s difficult to appreciate just how unprecedented this long period of peace on the oceans has been and how extraordinary the deflationary pressures are that this peace has unleashed. It has also had huge implications for the expansion of credit, the reduction of volatility, and the growth in asset values in Western markets—topics that we’ve explored from a variety of different angles on the Hidden Forces podcast. What it might mean for our economies and for our lives if the Blue Age comes to an end is a question that is addressed directly during the first hour of today’s episode.
In the second half of today’s episode, which is available to premium subscribers only, Gregg and Demetri focus on the economic and geopolitical aspects of the Blue Age, the likelihood of conflict on the high seas, the incentives for and against it, and its consequences for the global economy. They also discuss some of the factors driving the current bottlenecks in global supply chains, the shipping industry’s contribution to this, and why Gregg feels that those bottlenecks will be largely resolved before the end of next year.
You can access the second part of this episode, as well as the transcript and rundown to this week’s conversation through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers gain access to our premium feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
If you enjoyed listening to today’s episode of Hidden Forces you can help support the show by doing the following:
Gregg Easterbrook is the author of thirteen books, most recently The Blue Age and It’s Better Than It Looks: Reasons for Optimism in an Age of Fear (2018). He was a staff writer, national correspondent, or contributing editor at The Atlantic for nearly forty years. Easterbrook has written for The New Yorker, Science, Wired, Harvard Business Review, the Washington Monthly, the New Republic, the New York Times, the Wall Street Journal, and the Los Angeles Times. He was a fellow in economics and in government studies at the Brookings Institution. In 2017 he was elected to the American Academy of Arts and Sciences.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod vestri non item. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Duo Reges: constructio interrete. Quod quidem nobis non saepe contingit. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. A mene tu?
Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Nunc vides, quid faciat. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Scisse enim te quis coarguere possit? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quid censes in Latino fore? Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Sed haec nihil sane ad rem; Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; De hominibus dici non necesse est. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Duo Reges: constructio interrete. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Nam quid possumus facere melius? Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
Tu quidem reddes; Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem.
Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Duo Reges: constructio interrete. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Non semper, inquam; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Quid sequatur, quid repugnet, vident. Suo genere perveniant ad extremum; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Quibusnam praeteritis? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Duo Reges: constructio interrete.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Si quae forte-possumus. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Minime vero, inquit ille, consentit. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
Esse enim, nisi eris, non potes. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Duo Reges: constructio interrete. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;
Ac tamen hic mallet non dolere. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.
Sed quod proximum fuit non vidit. Quorum altera prosunt, nocent altera. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Stay in the loop
Receive monthly insights from Demetri and exclusive updates.
