In Episode 234 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Dr. Miguel de Vega, the creator of Nillion’s new cryptographic primitive, Nil Message Compute (NMC). Nillion allows a decentralized network of nodes to work together using a non-blockchain technology known as Secure Multi-Party Computation (SMPC) to store and process information at essentially centralized server speed, all while remaining information-theoretic secure (ITS). This unique feature represents a significant breakthrough in decentralized systems, allowing Nillion to operate the first decentralized and permissionless public SMPC network at scale. Its security and performance characteristics enable Nillion to not only serve as a secure processing layer for Web3, but also as a source of off-chain computation, as a decentralized private enclave, and as an enabler of interoperability between ledgers.
Today’s conversation is meant to give you an early introduction to this potentially transformative technology. Demetri will also be hosting a Hidden Forces panel event with Chief Scientist and inventor of Nillion, Dr. Miguel de Vega and other members of the team at Ideal Glass Studios in New York City’s Greenwich Village on Thursday, March 31st, where you can learn more about the project, meet key members of the founding team, and socialize with other listeners and guests of the podcast. Doors open at 6 PM EDT and the panel will begin promptly at 7 PM.
You can RSVP for the event HERE and access a special advanced copy of the Nillion whitepaper HERE.
You can get early access to the episode, as well as the episode transcript and intelligence report to this week’s conversation by going directly to the episode page at HiddenForces.io and clicking on “premium extras.” All subscribers gain access to our premium feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
If you enjoyed listening to today’s episode of Hidden Forces you can help support the show by doing the following:
Dr. Miguel de Vega Rodrigo holds a Ph. D. in mathematics from the Université Libre de Bruxelles and a Masters in engineering from the Madrid Polytechnic University. His current body of work is focused on cryptographic protocols used in privacy-preserving computations, including secure multi-party computations and zero-knowledge proofs. Over the last 22 years, he has worked for some of the world’s largest IT companies, such as Nokia and Siemens, during which he has successfully filed over 30 global patents. Miguel’s earliest patents continue to govern the flow of data packets between the transatlantic internet cables to this day. In addition to Miguel’s current role as the Chief Scientist of Nillion, Miguel is also a cryptography advisor at Royal United Services Institute (RUSI), the world’s oldest and the UK’s leading defense and security think tank. Miguel is extremely passionate about cutting-edge innovations in web3, cryptography, blockchain, and machine learning.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
Nam quid possumus facere melius? Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Quonam modo? Si longus, levis;
Duo Reges: constructio interrete. Beatus sibi videtur esse moriens. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Torquatus, is qui consul cum Cn. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Duo Reges: constructio interrete. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Eam stabilem appellas. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. Id mihi magnum videtur. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Sed fac ista esse non inportuna; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum hoc idem saepe faciamus. Haeret in salebra. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.
Duo Reges: constructio interrete. Confecta res esset. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Sed haec omittamus; Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Quod cum dixissent, ille contra. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Duo Reges: constructio interrete. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.
Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Scisse enim te quis coarguere possit? At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. De hominibus dici non necesse est. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
