In Episode 219 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Matt Ridley and Alina Chan. Alina is a Canadian molecular biologist specializing in gene therapy and cell engineering at the Broad Institute of MIT and Harvard and Matt is a British science journalist who has written countless bestselling books on subjects ranging from evolution to innovation, to genomic science.
They are the co-authors of an electrifying new book titled “Viral” that grapples with the mystery of how Covid-19, a virus whose closest known relatives live in bats residing in subtropical southern China, somehow managed to begin spreading among people more than 1,500 kilometers away in the city of Wuhan, while leaving none of the expected traces that such outbreaks usually create. Instead, nearly two years into this pandemic we’re presented with a trail of evidence that increasingly points towards the Wuhan Institute of Virology and the so-called “Lab Leak Hypothesis” as the most plausible source of the outbreak.
This is a critically important conversation to be having and Matt and Alina have made an invaluable contribution to it by working tirelessly and at great risk to themselves and to their careers in order to bring clarity to many of the facts and much of the evidence in support of the lab leak hypothesis—a theory that was consistently attacked and discredited by various actors, both wittingly and unwittingly, in the earliest days of the pandemic.
We normally release the second half of our episodes for our subscribers only, but because of how important this conversation is and because of how much Matt and Alina have sacrificed in order to educate us all on the origins of Covid-19, we thought it was only right to do as much as we can to share as much of their work as possible.
If you enjoy today’s episode, please take a moment to write us a review on Apple Podcasts and consider being a premium subscriber, if you haven’t already. There’s no commitment. You can cancel at any time and the entire library of Hidden Forces subscriber content going all the way back to Episode 1 becomes instantly available to you, including the transcripts, and rundowns, to this episode and every other episode we’ve ever done.
You can access the second part of this episode, as well as the transcript and rundown to this week’s conversation through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers gain access to our premium feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
If you enjoyed listening to today’s episode of Hidden Forces you can help support the show by doing the following:
Alina Chan is a co-author of the book, VIRAL: The Search for the Origin of Covid-19, and a researcher with a background in medical genetics, synthetic biology, and vector engineering. At the Broad Institute of MIT & Harvard, Dr. Chan is currently creating next-generation vectors for human gene therapy. During the COVID-19 pandemic, Dr. Chan began to investigate problems relevant to finding the origins of the SARS-CoV-2 virus and in parallel spearheaded the development of the COVID-19 CoV Genetics (covidcg.org) browser for scientists worldwide to rapidly track virus lineages and mutations by locations and date ranges of interest.
Matt Ridley is the co-author, with Alina Chan, of the upcoming book Viral: The Search for the Origin of Covid-19, available November 16th. He is also the author of The Red Queen, Genome, The Rational Optimist, How Innovation Works, and other books related to science and human progress, which combined have sold over a million copies. He is also a biologist, newspaper columnist, and a member of the House of Lords in the United Kingdom.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hos contra singulos dici est melius. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Idemne, quod iucunde? Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Duo Reges: constructio interrete. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.
Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Tenent mordicus. Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Duo Reges: constructio interrete. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Non est igitur summum malum dolor.
Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Sed nunc, quod agimus; Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. At enim hic etiam dolore. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.
Memini me adesse P. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.
Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Haec dicuntur inconstantissime. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Quis istud possit, inquit, negare? Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Quid de Pythagora? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Duo Reges: constructio interrete.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quod quidem nobis non saepe contingit. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Sed plane dicit quod intellegit.
Id mihi magnum videtur. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Cur id non ita fit?
Stay in the loop
Receive monthly insights from Demetri and exclusive updates.
