
Episode 245
How to Position & Prepare Yourself for the End Game | Grant Williams

Episode 245
Grant Williams
How to Position & Prepare Yourself for the End Game | Grant Williams
summary
In Episode 245 of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Grant Williams. Grant is the host of the Grant Williams Podcast (including the series “The End Game”) and the author of the “Things that Make You go Hmmm…” newsletter, which you can find at Grant-Williams.com.
We are grappling with what will turn out to be the greatest socio-economic and political changes in one hundred years. What these changes will mean for the future of democracy, civil society, and the viability of capitalism are what today’s conversation is all about. How you choose to position yourself in anticipation of these changes is one of the most important challenges you will ever face as an investor and sovereign individual. This episode is meant to help you work through those challenges and guide you through the changes to come.
You can access the full episode, transcript, and intelligence report to this week’s conversation by going directly to the episode page on our website and clicking on “premium extras.” All subscribers gain access to our premium feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
If you enjoyed listening to today’s episode of Hidden Forces you can help support the show by doing the following:
Subscribe on Apple Podcasts | YouTube | Spotify | Stitcher | SoundCloud | CastBox | RSS Feed
Write us a review on Apple Podcasts & Spotify
Subscribe to our mailing list at https://hiddenforces.io/newsletter/
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at https://hiddenforces.io
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
Follow Demetri on Twitter at @Kofinas
Episode Recorded on 04/18/2022
bio
Grant Williams, much to his dismay, has logged over 35 years in finance. During that time, he’s lived and worked in seven major financial centres from London to Sydney, building the kind of network that many others can only dream about.
He began his career in the Japanese equity market in the mid-1980s, before a three-year posting to Tokyo ensured he had a ringside seat as the twin bubbles in equities and real estate burst simultaneously and spectacularly at the end of 1989. After a short stint back in London, Grant relocated once again, this time to New York, where he spent 7 years. Subsequent postings have taken him to Hong Kong, Sydney, Singapore, and the Cayman Islands.
Currently, he is a senior advisor to Matterhorn Asset Management AG in Switzerland, and a portfolio and strategy advisor to Vulpes Investment Management in Singapore.
Back in 2014, Grant’s ambition to bring the most intelligent, engaging, and original people in finance to a wider audience led him to co-found Real Vision, an on-demand internet-based financial media platform.
Grant’s twin Real Vision interview series, In Conversation With… and On The Road raised the bar for financial content – engaging and educating viewers in equal measure and helping them learn the secrets behind a group of extraordinary investors’ success.
Long before Real Vision, however, Grant was guiding people around the fringes of finance with his regular newsletter, Things That Make You Go Hmmm…, a publication which, from humble beginnings as a daily note to a few friends and colleagues, has grown into one of the most widely-read financial publications in the world.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc est non dividere, sed frangere. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Ostendit pedes et pectus. Duo Reges: constructio interrete. Dici enim nihil potest verius. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Hos contra singulos dici est melius. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Simus igitur contenti his. Et nemo nimium beatus est; An hoc usque quaque, aliter in vita? Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Immo alio genere; Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Explanetur igitur. Nemo igitur esse beatus potest. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Itaque his sapiens semper vacabit. Nemo igitur esse beatus potest. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quis Aristidem non mortuum diligit? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quis istud possit, inquit, negare?
Duo Reges: constructio interrete. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Quid, de quo nulla dissensio est? Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant. Duo Reges: constructio interrete. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Ratio quidem vestra sic cogit.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Quid iudicant sensus?
Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
related episodes
Episode 59
Grant Williams
Grant Williams | Spooky Correlations and the Breakdown of Classical Economics at the Zero-Bound
Episode 172
Great Williams & Ben Hunt
America’s Political Precipice & the Hyperreality of Markets | Grant Williams & Ben Hunt
Episode 123
Grant Williams & Ben Hunt
Market Nihilism: Price Discovery in a World Where Nothing Matters | Ben Hunt & Grant Williams
Episode 124
Peter Zeihan
Peter Zeihan | Disunited Nations: The Scramble for Power in an Ungoverned World
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed nimis multa. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Duo Reges: constructio interrete. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quo modo autem philosophus loquitur? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.
Sed residamus, inquit, si placet. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;