In Episode 262 of Hidden Forces, I (Demetri Kofinas) share an interview I recently gave on “The Breakdown” with Nathaniel Whittemore, but not before delivering an important message, which has to do with a new Hidden Forces community tier that we will be launching.
I’m excited to announce that we will be launching a new Hidden Forces community tier where you’ll be able to get immediate access to me, my thoughts, special content, etc., along with private events that will include opportunities to ask questions directly to my guests and to me in real-time. We are giving you a preview of that experience this coming Wednesday, August 3rd, from 6:30 PM — 8 PM EST when I will be hosting a live video Q&A over zoom. Anyone can join and ask me pretty much any question they want so long as it is relevant to the podcast. The zoom call is open to anyone but we are limiting the number of people who can join this time just to keep things manageable. You can secure your spot on the list by going to HiddenForces.io/events and registering right now.
The title of the event is “Investing Between the Wars,” and while listeners are free to ask any question they like, the focus of the Q&A is on how the changing political and geopolitical landscape is affecting your life and investments. Indeed, this is the subject that Nathaniel Whittemore and I discussed in my recent appearance on “The Breakdown.” I shared some of my own views and perspectives on markets and geopolitics as well as how I’ve incorporated my macro views of the political economy into my own investment decisions.
The Breakdown is a daily analysis podcast that explores themes in macroeconomics, bitcoin, geopolitics, and the big picture power shifts affecting the world. You can find it on any major podcast platform and at coindesk.com/podcasts and you can follow Nathaniel on Twitter at @NLW.
You can access the transcript to this week’s conversation through this episode page by clicking on “premium extras.” All subscribers gain access to our premium feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
You can access the full episode, transcript, and intelligence report to this week’s conversation by going directly to the episode page on our website and clicking on “premium extras.” All subscribers gain access to our premium feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
If you enjoyed listening to today’s episode of Hidden Forces you can help support the show by doing the following:
Demetri Kofinas is a media entrepreneur and financial analyst whose mission is to help uncover the hidden forces and pivotal patterns shaping our lives. His contrarian perspective and critical-thinking approach has helped hundreds of thousands of people make smarter, more informed decisions. This same methodology has helped guide Demetri’s decision-making as an early-stage investor and as a creator of several innovative media properties, content production companies, and live events.
After starting his career in banking, Kofinas discovered that he could combine his love for education with his growing interest in markets and the economy, creating multiple financial media ventures including an NYC radio program and a daily, live news show, which reached hundreds of thousands of viewers worldwide. In his nearly two-decades-long career, he has built a video game company, designed interactive television applications for the cable industry, and launched multiple off-Broadway productions, conferences, and live events, while also writing as a contributor for Quartz.
Kofinas currently hosts the Hidden Forces podcast, where he gives his listeners an edge by using a financial and cultural lens to help them draw meaningful connections, challenge consensus narratives, and formulate solutions to complex problems—empowering them to make smarter decisions.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.
Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Graccho, eius fere, aequalí? Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Efficiens dici potest. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum? Ac tamen hic mallet non dolere. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Duo Reges: constructio interrete. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Non laboro, inquit, de nomine.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Duo Reges: constructio interrete. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Inquit, dasne adolescenti veniam? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit; An tu me de L. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Cur id non ita fit? Age sane, inquam. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Prodest, inquit, mihi eo esse animo. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bonum liberi: misera orbitas. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Duo Reges: constructio interrete. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quis hoc dicit? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Quod cum dixissent, ille contra. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Laboro autem non sine causa; Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus.
Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Paria sunt igitur. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Sin aliud quid voles, postea.
Maximus dolor, inquit, brevis est. Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Quid est igitur, inquit, quod requiras? A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Laboro autem non sine causa;
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Eam stabilem appellas. Et nemo nimium beatus est; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Quid censes in Latino fore? Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Sed nimis multa. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Duo Reges: constructio interrete. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Scrupulum, inquam, abeunti; Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Ut id aliis narrare gestiant? Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Sed quod proximum fuit non vidit. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Quare attende, quaeso.
Stay in the loop
Receive monthly insights from Demetri and exclusive updates.
