
Special Episode
Coronavirus: An Analysis Using Complex Dynamic Systems Theory | Yaneer Bar-Yam

Special Episode
Yaneer Bar-Yam
Coronavirus: An Analysis Using Complex Dynamic Systems Theory | Yaneer Bar-Yam
summary
In this Special Episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Yaneer Bar-Yam, President of the New England Complex Systems Institute. Professor Bar-Yam studies the unified properties of complex systems as a systematic strategy for answering basic questions about the world. His research is focused both on formalizing complex systems concepts and relating them to everyday problems. In particular, he studies the relationship between observations at different scales, formal properties of descriptions of systems, the relationship of structure and function, the representation of information as a physical quantity, and quantitative properties of the complexity of real systems. Applications have been to physical, biological, and social systems.
He has applied this background to COVID-19 by not only studying the virus, but by actually launching endCoronavirus.org, a website built and maintained by NESCI whose “goal is to minimize the impact of COVID-19 by providing useful data and guidelines for action.” Yaneer and his colleagues have put out more alarming numbers than those often cited by public officials in recent weeks and months. According to Yaneer’s research team, which has co-faculty, students and affiliates from MIT, Harvard, Brandeis and other universities, “COVID-19 is a rapidly transmitting disease that evolves in 20% of cases to require extended hospitalizations and roughly 2-4% of cases result in death, with risks increasing rapidly for those over 50 years old. It can transmit even with mild symptoms (coughing, sneezing, or elevated temperature) and perhaps before symptoms appear.” He believes that reducing the likelihood of transmission requires everyone to reduce their likelihood of contact not only so they aren’t infected but also so that they don’t transmit the disease to others. If everyone got tested for COVID-19, according to Yaneer, we could temporarily separate the infected from the uninfected, and this would help reduce the spread of the virus and allow for societies to function normally.
If you are interested in becoming a supporter of Hidden Forces, head over to our Patreon Page and subscribe to one of our three content tiers. All subscribers also gain access to our overtime feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at http://patreon.com/hiddenforces
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Yaneer Bar-Yam was born in Boston, Massachusetts to a Jewish family in 1959. He received his B.S. degree in 1978 and his Ph.D. degree in 1984, both in physics from the Massachusetts Institute of Technology. He was a Bantrell Postdoctoral Fellow, and a joint postdoctoral fellow at MIT and IBM. In 1991, after a junior faculty appointment at the Weizmann Institute, he became an Associate Professor of Engineering at Boston University. He left Boston University in 1997 to become president of the New England Complex Systems Institute. He is also an Associate of the Department of Molecular and Cellular Biology at Harvard University. He is chairman of the International Conference on Complex Systems and managing editor of InterJournal.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Illud non continuo, ut aeque incontentae. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Duo Reges: constructio interrete. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. De vacuitate doloris eadem sententia erit.
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Quod iam a me expectare noli. Immo alio genere; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Respondeat totidem verbis. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Quid vero? Dici enim nihil potest verius. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At eum nihili facit; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Mihi enim satis est, ipsis non satis. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quid de Platone aut de Democrito loquar? Duo Reges: constructio interrete. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.
Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Aliter autem vobis placet. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Rationis enim perfectio est virtus; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Duo Reges: constructio interrete. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Quid sequatur, quid repugnet, vident. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Quo modo? An hoc usque quaque, aliter in vita? Reguli reiciendam;
Quae duo sunt, unum facit. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Sed quot homines, tot sententiae; Sedulo, inquam, faciam. Qui est in parvis malis. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Nihil enim hoc differt. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Quid de Pythagora? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Ecce aliud simile dissimile. Erat enim res aperta. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
Duo Reges: constructio interrete. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? An potest cupiditas finiri? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.