Episode 23
What is the Neural Basis of Consciousness? | Exploring a Theory of Mind | Heather Berlin
Episode 23
Heather Berlin
What is the Neural Basis of Consciousness? | Exploring a Theory of Mind | Heather Berlin
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, host Demetri Kofinas speaks with Dr. Heather Berlin about the neural basis of consciousness. The two consider a theory of mind based on a materialist perspective on reality. Materialism is a form of philosophical monism which holds that matter is the fundamental substance in nature, and that all things, including mental aspects and consciousness, are results of material interactions.
How can a materialist perspective provide answers about the nature of our subjective experience? How can a theory of consciousness explain the very thing that created it? If consciousness is rooted in the material world, then what explains the metaphysical properties of subjective thoughts and our feelings? If we assume a deterministic universe, does this mean that we are not in charge of our volitions or desires?
Heather Berlin shares her clinical insights into the neural basis of depression, anxiety, and psychosis as we explore the substantive source of human creativity, inspiration, and genius. Is there really nothing more to the experience of consciousness – to life itself – than the observable firing of billions of neurons jumbled together in an atomic stew consisting almost entirely of empty space?
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Join the conversation at @hiddenforcespod
bio
Dr. Heather Berlin is a cognitive neuroscientist and Professor of Psychiatry at the Icahn School of Medicine at Mount Sinai. She is also a visiting Scholar at the New York Psychoanalytic Society and Institute and practices clinical neuropsychology at New York Presbyterian Hospital/Weill Cornell Medical College in the Department of Neurological Surgery. She explores the neural basis of impulsive and compulsive psychiatric and neurological disorders with aim of developing novel treatments. She is also interested in the brain basis of consciousness, dynamic unconscious processes, and creativity.
Passionate about science communication and promoting women in STEM, Berlin is a committee member of the National Academy of Sciences’ Science and Entertainment Exchange, and host of the PBS series Science Goes to the Movies, and the Discovery Channel series Superhuman Showdown. She co-wrote and stars in the critically acclaimed off-Broadway and Edinburgh Fringe Festival show, Off the Top, about the neuroscience of improvisation. Berlin has made numerous media appearances including on the BBC, History Channel, Netflix, StarTalk, and TEDx. She received her Ph.D. from the University of Oxford and Master of Public Health from Harvard University.
Dr. Berlin was a Visiting Professor at Vassar College, the Swiss Federal Institute of Technology/University of Zurich, and The Hebrew University of Jerusalem. She is the recipient of the Young Investigator Award from the American Neuropsychiatric Association, the International Neuropsychological Society Phillip M. Rennick Award, the Young Investigator Award from the National Education Alliance for Borderline Personality Disorder, and the Clifford Yorke Prize from the International Neuropsychoanalysis Society.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Cur post Tarentum ad Archytam? Nescio quo modo praetervolavit oratio. Que Manilium, ab iisque M.
Sed fortuna fortis; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Eaedem res maneant alio modo. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Cui Tubuli nomen odio non est? Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Torquatus, is qui consul cum Cn.
Duo Reges: constructio interrete. Dicimus aliquem hilare vivere; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Sed residamus, inquit, si placet. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Duo Reges: constructio interrete. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Quis hoc dicit?
Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.
Hic ambiguo ludimur. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Bestiarum vero nullum iudicium puto. Eam stabilem appellas. Si enim ad populum me vocas, eum. Comprehensum, quod cognitum non habet? Hoc non est positum in nostra actione. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Duo Reges: constructio interrete. At iam decimum annum in spelunca iacet. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. An tu me de L.
Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Equidem, sed audistine modo de Carneade? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Hoc non est positum in nostra actione. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Facete M.
Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Quid de Pythagora? Quae cum essent dicta, discessimus. Duo Reges: constructio interrete. Illi enim inter se dissentiunt.
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Beatus sibi videtur esse moriens. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Hunc vos beatum; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Neutrum vero, inquit ille. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;