Episode 112
Steve Keen | Monetary Misperceptions, Climate Economics, and the Limits to Growth
Episode 112
Steve Keen
Steve Keen | Monetary Misperceptions, Climate Economics, and the Limits to Growth
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Steve Keen, one of the few economists to correctly anticipate the Global Financial Crisis of 2008, as well as the subsequent deflationary forces that would frustrate and confound policymakers in the years afterward. The two discuss Keen’s latest work modeling the impact of climate on economic output, as well as debunking some of the most common misperceptions about money and credit held by Keynesian and Austrian theorists alike.
Demetri and Steve have known each other going back almost ten years. Dr. Keen was a frequent guest on Demetri’s old television program Capital Account, where he would come on to share his views on markets and the economy. For years, Steve had been warning policymakers and the media about the dangers of a build-up in private sector debt through mortgage refinancing and consumer credit. In the years after the Great Financial Crisis of 2008, Steve Keen was one of the prominent voices alongside folks like Richard Koo, Mark Zandi, and others, who were ringing the alarm bell, warning about the risk of a deflationary spiral. Many of the more prominent, Austrian-trained economists like Thomas Woods, Peter Schiff, and others, were pounding the table about the risk of hyperinflation. In retrospect, it was those economists warning about deflation like Steve Keen, who had it right. In today’s conversation, we explore the reasons why and examine if those conditions still hold to this present day.
You can gain access to this week’s overtime segment, as well as to the transcript of Demetri’s conversation with Steve Keen through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers also gain access to our overtime feed, which can be easily be added to your favorite podcast application.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at http://patreon.com/hiddenforces
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Professor Keen is a Distinguished Research Fellow at UCL, the author of Debunking Economics (2011) and Can We Avoid Another Financial Crisis? (2017), and one of the few economists to anticipate the Global Financial Crisis of 2008, for which he received the Revere Award from the Real World Economics Review.
His main research interests are developing the complex systems approach to macroeconomics and the economics of climate change. He has over 80 refereed publications on financial instability, money creation, logical and mathematical flaws in conventional and Marxian economic theory, the role of energy in production, and many other topics. He is ranked in the Richtopia list of the worlds’ 100 most influential economists.
He designed the Open Source system dynamics program Minsky, which is the first program to allow monetary economic models to be designed visually.
He has previously been Professor of Economics at Kingston University London and the University of Western Sydney, Australia.
He is active on Twitter as @ProfSteveKeen and is crowdfunding his non-mainstream research into economics via Patreon: see https://www.patreon.com/ProfSteveKeen.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.
Hunc vos beatum; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Duo Reges: constructio interrete. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Id Sextilius factum negabat. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Peccata paria. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.
Quibus ego vehementer assentior. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Et quod est munus, quod opus sapientiae? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Duo Reges: constructio interrete. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Satis est ad hoc responsum. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.
Sed plane dicit quod intellegit. Duo Reges: constructio interrete. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Non laboro, inquit, de nomine. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
Explanetur igitur. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Tanta vis admonitionis inest in locis; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Satis est ad hoc responsum. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.