Episode 76
MAGA Hat Kid and a Modern Morality Play Gone Wrong | Robby Soave
Episode 76
Robby Soave
MAGA Hat Kid and a Modern Morality Play Gone Wrong | Robby Soave
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Robby Soave, the journalist at the center of what has become the biggest national news story in America, eclipsing the thirty-five-day-long government shutdown that ended today.
This conversation centers on a drama that began unfolding over the previous weekend and which has continued into this week. It concerns a group of Catholic school students from Kentucky’s Covington Catholic High School, who were thrust into the national spotlight for seeming to have denigrated and mocked the dignity of a native American man who was solemnly beating his drum at the steps of the Lincoln Memorial during MLK weekend and on the day of an Indigenous Peoples March in the nation’s capital.
This story hit all the trigger buttons. The protagonists were a group of adolescent, white, privileged, Catholic schoolboys from Kentucky wearing MAGA hats who were smirking at and mocking an individual from what is perhaps the most marginalized group in American society. The oppressors were taunting the oppressed. Here it was in all its despicable glory, and the media and millions of people across social media ate it up. They swallowed it hook, line, and sinker and these students were all but crucified by both sides of the political spectrum before all the facts had been collected and laid bare.
Were it not for our guest, Robby Soave, and his timely reporting about what actually transpired at the Lincoln Memorial this past Friday, the 18th of January, this news cycle may have ended and these Covington Catholic High School kids could very well have been expelled, their applications to colleges denied, and their families attacked before anyone would learn the truth of what really happened.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Robby Soave is an associate editor at Reason.com. He enjoys writing about college news, education policy, criminal justice reform, and television. He is also a columnist for The Daily Beast and has penned articles for The New York Times, New York Post, CNN, USA Today, U.S. News & World Report, Newsweek, The Orange County Register, and The Detroit News. Forbes named him to the 2016 “30 Under 30” list in the category of law and policy.
Soave is perhaps best known for his early skepticism of Rolling Stone‘s investigative reporting on sexual assault at the University of Virginia. He won a 2015 Southern California Journalism Award for his commentary on the subject.
In 2016, Soave won the Alumnus of the Year Award at the International Students for Liberty Conference. He was also appointed to the D.C. Advisory Committee to the U.S. Commission on Civil Rights.
Soave is a 2017-2018 Novak Fellow at The Fund for American Studies and a graduate of the University of Michigan, who appears regularly on Fox News, CNN, and syndicated radio programs.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Sit enim idem caecus, debilis. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Duo Reges: constructio interrete. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Ea possunt paria non esse. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Beatum, inquit. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Duo Reges: constructio interrete. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?
Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. -delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine. Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Quippe: habes enim a rhetoribus; Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. An haec ab eo non dicuntur?
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Duo Reges: constructio interrete. Nihilo magis. Restatis igitur vos; O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro.
Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Itaque contra est, ac dicitis; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Hoc est non dividere, sed frangere. Quod equidem non reprehendo; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Tanta vis admonitionis inest in locis; Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Negare non possum. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Tanta vis admonitionis inest in locis; Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Equidem e Cn. Duo Reges: constructio interrete. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Proclivi currit oratio. Si id dicis, vicimus. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Optime, inquam. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
Graece donan, Latine voluptatem vocant. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.