Episode 108
Pauline Brown | Aesthetic Intelligence: How to Boost it and Use it in Business and Beyond
Episode 108
Pauline Brown
Pauline Brown | Aesthetic Intelligence: How to Boost it and Use it in Business and Beyond
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with Pauline Brown, the former Chairman of North America for LVMH, the world’s leading luxury goods company. Pauline has over thirty years’ experience acquiring, building, and leading some of the world’s most influential, luxury brands. In this conversation, she shares insights about how anyone can strengthen and grow his or her own aesthetic intelligence and apply that intelligence towards enhancing the quality and prosperity of one’s life and business.
Pauline’s case for aesthetic intelligence rests on four basic points. The first is simply that aesthetics matter, not only in life but also in business. The second is that aesthetic intelligence can be cultivated. In fact, each of us possesses far more capacity than we use; aesthetic vision and leadership also have the power to transform companies and even entire sectors, as has been proven time and again by companies like Apple, Dyson, and others. Lastly, in the absence of aesthetics, most businesses are susceptible to potentially fatal challenges. In other words, when a company’s aesthetics fail, so does the company.
Her overall message is that aesthetics matter and that they can be cultivated. As Pauline says: “Although I believe that each of us has the potential to boost our aesthetic intelligence, it takes time and effort. It is just like developing other muscles.” In this episode, we learn approaches and concrete exercises for building one’s “aesthetic muscles” and using them to win over customers, starting with exercises for enhancing what Pauline Brown calls (1) attunement, which she defines as “developing a higher consciousness of one’s environment and the effect of its stimuli;” (2) interpretation, which means “translating one’s emotional reactions (both positive and negative) to sensorial stimuli into thoughts that form the basis of an aesthetic position, preference, or expression;” (3) articulation, or expressing the “aesthetic ideals for one’s brand, product, or service such that team members not only grasp the vision but can execute on it with precision;” and (4) curation, or “organizing, integrating, and editing a wide variety of inputs and ideals to achieve maximum impact.”
According to Pauline Brown: “When it comes to aesthetics, editorial command is all-important; as Coco Chanel said, “Elegance is refusal.”
You can access the transcript and rundown to this week’s episode through the Hidden Forces Supercast Page. All subscribers are granted access to our overtime feed, which can be easily added to your favorite podcast application.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Subscribe & Support the Podcast at http://patreon.com/hiddenforces
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
Pauline Brown has (over the course of 30 years) acquired, built, and led the world’s most influential global luxury brands. Most recently, she served as the Chairman of North America for the world’s leading luxury goods company, LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton. In 2016, Pauline joined the faculty of the Harvard Business School, where she introduced a new interdisciplinary course for graduate students named “The Business of Aesthetics.” A book based on the learnings and insights from her HBS course, “Aesthetic Intelligence: How to Boost It and Use It in Business and Beyond,” will be released by HarperCollins this November. Since 2008, Pauline has been a Henry Crown Fellow of the Aspen Institute, a program that seeks to develop the next generation of community-spirited leaders. In 2013, she joined the board of the Henry Crown Fellowship Program. She also currently sits on the boards of the Parsons School of Design and is a former board member of the National Retail Federation, Fashion Group International, and Cosmetic Executive Women. Pauline received an M.B.A. from the Wharton School and a B.A. from Dartmouth College. She is a member of Wharton’s Executive Alumni Board and a former member of Dartmouth’s Alumni Council.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Duo Reges: constructio interrete.
Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Ut id aliis narrare gestiant? Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Hic ambiguo ludimur. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Sed videbimus. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Hoc tu nunc in illo probas.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Duo Reges: constructio interrete. Conferam avum tuum Drusum cum C. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Quis est tam dissimile homini. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. A mene tu? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Venit ad extremum; Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Si enim ad populum me vocas, eum. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Negare non possum. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Duo Reges: constructio interrete. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Si quae forte-possumus.
An tu me de L. Eademne, quae restincta siti? Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?
Quod equidem non reprehendo; In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Nunc agendum est subtilius. Quis Aristidem non mortuum diligit? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Non est igitur summum malum dolor. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.
extra material
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Sedulo, inquam, faciam. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Duo Reges: constructio interrete. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Haeret in salebra.
Ut pulsi recurrant? Ita credo. Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Nos cum te, M. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Immo alio genere; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Nihilo magis.
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Sint ista Graecorum; Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Duo Reges: constructio interrete. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
Easdemne res? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Ut aliquid scire se gaudeant? Nemo igitur esse beatus potest. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Age, inquies, ista parva sunt. Quid vero? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat.
At enim hic etiam dolore. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Qui est in parvis malis. Sedulo, inquam, faciam. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
