Special Episode
Demetri Kofinas | Life, Death, and Rebirth: What I Found When I Lost My Mind
Special Episode
Demetri Kofinas
Demetri Kofinas | Life, Death, and Rebirth: What I Found When I Lost My Mind
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas plays part of a documentary about him created by CBC Radio One’s “The Current.” The documentary is based on of an article published by Demetri dealing with his experience of, and subsequent recovery from, severe dementia and anterograde amnesia caused by a Craniopharyngioma.
Demetri is the very fortunate survivor of a brain tumor for which he underwent both surgery, as well as radiation therapy in the summer and fall of 2013. He lived with his brain tumor for four years before it began to cause him serious symptoms, most notably, dementia and anterograde amnesia. After his surgery in June of 2013, Demetri experienced an unprecedented reacquisition of memories previously thought to have been lost forever. The tumor had not disrupted the formation of new memories, but rather the retrieval process. Once the surgery removed pressure from his hippocampus and other cognitive areas of the brain, Demetri was able to reacquire and reassimilate those lost memories into his life. This documentary was originally produced by Leif Zapf-Gilje.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Join the conversation at @hiddenforcespod
bio
Demetri Kofinas is a technology and media entrepreneur, as well as the creator and former executive producer of a popular international finance television news program broadcast in over 100 countries around the world. Demetri serves as principal and executive producer of OFFLINE, an Off-Broadway theatre company specializing in modern adaptations of classic works. He is also creator and host of Hidden Forces, a weekly podcast that explores the hidden forces responsible for driving the most powerful changes we see in the world.
After graduating from NYU in 2004, Demetri Kofinas worked for a brief period in financial services before founding Guerilla Gaming Concepts, an interactive entertainment company focused on developing a skill gaming middleware platform for the Play Station 3. In 2008, Demetri transitioned from the video games industry into product development for television, working in application development and design for Cablevision. Later in his career, Demetri turned his passion for financial blogging into the popular evening radio program Covering the Spread, which aired during drive time on 91.5FM WNYE, appearing often as a commentator on other radio and television news programs as well. Eventually, Demetri’s broad experience in media and his passion for finance and economics lead to his creation and executive production of the popular international news program Capital Account, which was watched, during its run, by hundreds of thousands of people around the world.
More recently, Demetri Kofinas was responsible for overseeing the creation, development, and launch of The Art of Dying, an educational initiative whose mission is to revolutionize the way modern societies engage with, understand and build relationship around death and dying. The institute’s Spring 2015 conferencewas attended by more than 300 participants and featured eighteen of the world’s leading researchers, innovators, and practitioners from the fields of death care and death-related studies.
Demetri Kofinas currently serves as principal and Executive Producer of OFFLINE, an off-Broadway theater company specializing in modern adaptations of classic works, with an eye towards exploring modern and experimental interpretations and themes. The company’s most recent production – A Midsummer Night’s Dream – had a successful summer run at Theatre 80 St. Marks. Previous performances of Much Ado About Nothing and Twelfth Night have had Spring and Fall runs at the historic Soho Playhouse in Lower Manhattan. The coming launch of Hidden Forces Media has consumed all of Demetri’s free time, but he looks forward to putting on more productions in the near future.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Duo Reges: constructio interrete. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quod iam a me expectare noli.
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Nescio quo modo praetervolavit oratio.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Duo Reges: constructio interrete. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex.
At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Hoc non est positum in nostra actione. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. Duo Reges: constructio interrete. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Sed nimis multa. Sed nimis multa. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
At iam decimum annum in spelunca iacet. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?
Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Itaque contra est, ac dicitis; Duo Reges: constructio interrete. Sed plane dicit quod intellegit. Sed quid sentiat, non videtis. At enim hic etiam dolore. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? An hoc usque quaque, aliter in vita?
Laboro autem non sine causa; Sint ista Graecorum; Sed ad bona praeterita redeamus. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quod quidem nobis non saepe contingit.
Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.