Special Episode
Demetri Kofinas | Life, Death, and Rebirth: What I Found When I Lost My Mind
Special Episode
Demetri Kofinas
Demetri Kofinas | Life, Death, and Rebirth: What I Found When I Lost My Mind
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas plays part of a documentary about him created by CBC Radio One’s “The Current.” The documentary is based on of an article published by Demetri dealing with his experience of, and subsequent recovery from, severe dementia and anterograde amnesia caused by a Craniopharyngioma.
Demetri is the very fortunate survivor of a brain tumor for which he underwent both surgery, as well as radiation therapy in the summer and fall of 2013. He lived with his brain tumor for four years before it began to cause him serious symptoms, most notably, dementia and anterograde amnesia. After his surgery in June of 2013, Demetri experienced an unprecedented reacquisition of memories previously thought to have been lost forever. The tumor had not disrupted the formation of new memories, but rather the retrieval process. Once the surgery removed pressure from his hippocampus and other cognitive areas of the brain, Demetri was able to reacquire and reassimilate those lost memories into his life. This documentary was originally produced by Leif Zapf-Gilje.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Join the conversation at @hiddenforcespod
bio
Demetri Kofinas is a technology and media entrepreneur, as well as the creator and former executive producer of a popular international finance television news program broadcast in over 100 countries around the world. Demetri serves as principal and executive producer of OFFLINE, an Off-Broadway theatre company specializing in modern adaptations of classic works. He is also creator and host of Hidden Forces, a weekly podcast that explores the hidden forces responsible for driving the most powerful changes we see in the world.
After graduating from NYU in 2004, Demetri Kofinas worked for a brief period in financial services before founding Guerilla Gaming Concepts, an interactive entertainment company focused on developing a skill gaming middleware platform for the Play Station 3. In 2008, Demetri transitioned from the video games industry into product development for television, working in application development and design for Cablevision. Later in his career, Demetri turned his passion for financial blogging into the popular evening radio program Covering the Spread, which aired during drive time on 91.5FM WNYE, appearing often as a commentator on other radio and television news programs as well. Eventually, Demetri’s broad experience in media and his passion for finance and economics lead to his creation and executive production of the popular international news program Capital Account, which was watched, during its run, by hundreds of thousands of people around the world.
More recently, Demetri Kofinas was responsible for overseeing the creation, development, and launch of The Art of Dying, an educational initiative whose mission is to revolutionize the way modern societies engage with, understand and build relationship around death and dying. The institute’s Spring 2015 conferencewas attended by more than 300 participants and featured eighteen of the world’s leading researchers, innovators, and practitioners from the fields of death care and death-related studies.
Demetri Kofinas currently serves as principal and Executive Producer of OFFLINE, an off-Broadway theater company specializing in modern adaptations of classic works, with an eye towards exploring modern and experimental interpretations and themes. The company’s most recent production – A Midsummer Night’s Dream – had a successful summer run at Theatre 80 St. Marks. Previous performances of Much Ado About Nothing and Twelfth Night have had Spring and Fall runs at the historic Soho Playhouse in Lower Manhattan. The coming launch of Hidden Forces Media has consumed all of Demetri’s free time, but he looks forward to putting on more productions in the near future.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Non potes, nisi retexueris illa. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Duo Reges: constructio interrete.
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Nihilo magis. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Torquatus, is qui consul cum Cn. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Ut aliquid scire se gaudeant? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Oratio me istius philosophi non offendit; Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Duo Reges: constructio interrete. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Negare non possum. Hoc non est positum in nostra actione.
Ratio quidem vestra sic cogit. At multis se probavit. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Sit enim idem caecus, debilis. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quid me istud rogas?
Scisse enim te quis coarguere possit? Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Illud non continuo, ut aeque incontentae.
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Quo modo autem philosophus loquitur? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
extra material
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At multis se probavit. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Duo Reges: constructio interrete.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Eaedem res maneant alio modo. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Facillimum id quidem est, inquam. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quippe: habes enim a rhetoribus; Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Duo Reges: constructio interrete. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Efficiens dici potest. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?
Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Quonam, inquit, modo? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Si quae forte-possumus. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Eadem nunc mea adversum te oratio est. An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quare conare, quaeso. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Hic nihil fuit, quod quaereremus.
