Episode 27
Gary Shilling | Perennial Bond Bull on the Impact of Regulatory Reform and the Trump Tax Plan
Episode 27
Gary Shilling
Gary Shilling | Perennial Bond Bull on the Impact of Regulatory Reform and the Trump Tax Plan
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, Demetri Kofinas speaks with economist and famous bond bull Gary Shilling, about the ramifications of Donald Trump’s economic policies, the role of cryptocurrencies, and the prospect for stocks, commodities, and the dollar in 2018.
Few would reasonably argue that regulatory reform is not needed in the United States. The issue for politicians and policymakers has always been one of balance and practicality. The turbulence of the 1970’s produced a slew of regulatory measures like wage and price controls that proved disastrous for the economy. Likewise, the financial deregulation of the 1980s and 1990s rolled back investor protections that had served to safeguard customer deposits and prevent excessive interconnectivity in the banking system.
In the context of the current economic expansion, one must consider the impact that deregulation and higher after-tax income will have on an economy already in its ninth year of economic expansion. With corporations and businesses standing to benefit most from tax cuts proposed by Senate and House Republicans, what do individual tax-filers stand to gain from the Trump tax plan? Are there benefits to rolling back some of the financial regulations passed in reaction to the fallout of the great financial crisis of 2008? What does the employment picture look like for the US economy? How do job prospects and wages fare in the face of rising asset values and growing debt burdens? If Gary Shilling is right and treasuries remain in a bull market, what does this mean for the fate of stocks, commodities, and the US dollar in 2018? Will the price of oil continue its recent rise, or may some combination of weak demand and oversupply hamper prices? How will the Federal Reserve’s ongoing tightening affect the economy and are we destined to see an inversion of the yield curve for 10-year US Treasuries? Gary Shilling also gives us his two cents on bitcoin, and why he thinks the cryptocurrency is massively overvalued.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor & Engineer: Stylianos Nicolaou
Join the conversation on Facebook, Instagram, and Twitter at @hiddenforcespod
bio
A. Gary Shilling is an American financial analyst and commentator who appears on a regular basis in publications such as Forbes magazine, The New York Times and The Wall Street Journal. He is President of A. Gary Shilling & Co., Inc., editor of A. Gary Shilling’s Insight, and member of The Nihon Keizai Shimbun Board of Economists. He is featured frequently on business shows on radio and television, and as a recognised orator, addresses conventions of global business groups like the Young Presidents’ Organization. He was awarded a Bachelor’s Degree in Physics from Amherst College, and a PhD in Economics from Stanford University. He has worked for Thornhill Securities, the Federal Reserve Bank of San Francisco, Merrill Lynch, and White Weld & Co, and Standard Oil Co NJ.
In the spring of 1969, he was one of only a few analysts who correctly envisioned the recession at year’s end, and was almost a lone voice in 1973, when he forecast a monolithic international inventory-building fling, followed by the first significant recession since the Great Depression.
In the late 1970s, while most analysts presumed that waxing inflation would go on unabated, Shilling was the first to predict that America’s infirm political climate would impede it. He also foresaw various dangerous economic readjustment problems and a shift in investment strategy from a preference for tangible assets to an increased emphasis on stocks and bonds.
In June 2011, he predicted a 20% drop in housing in 2012 with a resulting global recession. In October 2012 he predicted a global recession in 2013.
In August 2015, he predicted that the price of oil “is headed for $10 to $20 per barrel” (it was $43/barrel at the time) due to higher productivity through fracking and OPEC not limiting production.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Duo Reges: constructio interrete. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Maximus dolor, inquit, brevis est. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?
Sin aliud quid voles, postea. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Se dicere inter honestum et turpe nimium quantum, nescio quid inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Nihil sane. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed existimo te, sicut nostrum Triarium, minus ab eo delectari, quod ista Platonis, Aristoteli, Theophrasti orationis ornamenta neglexerit. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Ea possunt paria non esse. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Duo Reges: constructio interrete. Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum. Ut pulsi recurrant?
Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent sententiae. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Efficiens dici potest. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sed fortuna fortis; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.
Quid, quod res alia tota est? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Hoc simile tandem est? Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Hic ambiguo ludimur. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Non est igitur summum malum dolor. Sed ad bona praeterita redeamus. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Duo Reges: constructio interrete. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Certe non potest. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Sed ad bona praeterita redeamus. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
Sed haec nihil sane ad rem; An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.
Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; A mene tu? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.
extra material
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Duo Reges: constructio interrete. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Ille incendat? Nam quid possumus facere melius?
Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Sed quod proximum fuit non vidit. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Suo enim quisque studio maxime ducitur.
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Sed quot homines, tot sententiae; Ut aliquid scire se gaudeant? Non potes, nisi retexueris illa. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Duo Reges: constructio interrete.
Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Collatio igitur ista te nihil iuvat.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Recte, inquit, intellegis. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Certe non potest.
Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Praeteritis, inquit, gaudeo. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Hos contra singulos dici est melius. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.
