Episode 4
American History and Culture as Television (1946-2009) | Gary Edgerton
Episode 4
Gary Edgerton
American History and Culture as Television (1946-2009) | Gary Edgerton
summary
In this week’s episode of Hidden Forces, host Demetri Kofinas speaks with famed historian of television culture, Gary Edgerton, who is Professor of Creative Media and Entertainment at Butler University. He has published eleven books and more than eighty-five book chapters, journal articles, and encyclopedia entries on a wide assortment of media and television culture topics. He is also co-editor of the Journal of Popular Film and Television. His award-winning book, The Columbia History of American Television, was named the 2008 John G. Cawelti Award winner for Outstanding Scholarly Inquiry into American Cultural Studies by the American Culture Association.
In their conversation, Demetri and Gary discuss the history of television as a technology and storytelling medium that fundamentally transformed American society and culture from the end of World War II until the present day. They explore the ways in which the growing aspirations of Americans – their changing norms, their victories, as well as their tragedies – played themselves out on their flickering, analogue screens. They consider the various ways in which American society dealt with the tragedy of Vietnam through shows like MASH and the A-Team. They explore the coming of age story through shows like MacGyver, Nightrider, and The Wonder Years. Gary comments on the significance of protofeminist programs like I Love Lucy and later, The Mary Tyler Moore Show. The two discuss Baywatch and The Cosby Show, as examples of the power of international syndication. The subject of racism in America is also discussed through the example of shows like Amos ‘n’ Andy, as well as All in the Family. Demetri and Gary also discuss some of the more technical innovations of television, including the origin of the “close-up” as a tool for aiding character development and its successful implementation in the popular soap operas of the day. Finally, Gary Edgerton provides his thoughts about how television has (and will continue) to transform itself in the digital age of the 21st century.
Producer & Host: Demetri Kofinas
Editor: Connor Lynch
Join the conversation at @hiddenforcespod
bio
Gary Edgerton is professor of Creative Media and Entertainment in the College of Communication at Butler University where he served as dean for five years. He was previously eminent scholar, professor, and chair of the Communication and Theatre Arts Department at Old Dominion University. He has published eleven books and more than eighty-five essays on a wide assortment of media and culture topics in a variety of books, scholarly journals, and encyclopedias.
transcript
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc est non dividere, sed frangere. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Oratio me istius philosophi non offendit; At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Duo Reges: constructio interrete. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quis hoc dicit? Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
Paria sunt igitur. Ut id aliis narrare gestiant? Pollicetur certe. Quis Aristidem non mortuum diligit?
Quod iam a me expectare noli. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Full Episode
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Bonum incolumis acies: misera caecitas. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Summae mihi videtur inscitiae.
Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. At iam decimum annum in spelunca iacet. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;
Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Duo Reges: constructio interrete. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.
intelligence report
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quare attende, quaeso. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Duo Reges: constructio interrete. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Ut aliquid scire se gaudeant? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Dici enim nihil potest verius. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Bonum integritas corporis: misera debilitas. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Scaevolam M. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.
related episodes
Video
content locked
or Subscribe to Access Premium Content
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Falli igitur possumus. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Hoc non est positum in nostra actione. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quae cum dixisset, finem ille. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Ut id aliis narrare gestiant? An hoc usque quaque, aliter in vita?
Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Minime vero istorum quidem, inquit. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Non potes, nisi retexueris illa. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Non potes, nisi retexueris illa.
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.